Rosy

Er is een nieuwe knuffelbeer geboren in Canada. Ze is 43 cm lang, weegt 198 gram, heeft bruine ogen, heeft een lichtbruine vacht en haar naam is Rosy. Rosy is de nieuwe knuffelbeer van Iris en sinds 2 weken haar maatje. Haar geboorteplaats is de winkel 'Build-a-Bear' in Masonville Place. In deze winkel kun je je nieuwe knuffel ter plekke laten maken; een beer, een konijn, een kikker of een hond. Regelmatig komen andere dierenknuffels in het assortiment erbij, zodat het uiteraard flink lastig wordt om een keuze te maken. Heb je uiteindelijk een keuze gemaakt, en is je knuffel gevuld en dichtgemaakt, dan mag je 'm lekker in bad stoppen en daarna gaan aankleden. Ja, dan moet je dus samen met mama alle rekken met honderden broekjes, shirtjes, jurkjes, rokjes en schoentjes langs om een garderobe samen te stellen! Zelfs onderbroeken, hempjes, borsteltjes en kammetjes kun je hieraan toevoegen. Het was een feest voor Iris om in deze winkel te vertoeven, maar minder feestelijk voor de portemonnee van mama! Het concept 'Build-a-Bear' is in Nederland niet bekend, maar hier in Canada een groot succes. Galajurkjes, spijkerbroekjes, sportschoentjes, Halloween outfits en bijpassende accessoires zijn leuke cadeautjes voor verschillende gelegenheden. Voor haar volgende verjaardag en voor Sinterklaas en Kerst weet Iris wat ze nu moet gaan vragen!

Strand

De temperatuur in Ontario ligt rond de 28 graden Celsius. In de maand juli is het hier heel warm geweest met temperaturen rond de 35 graden Celsius en een hoge luchtvochtigheid. Het heeft deze maand een paar dagen flink geregend, wat voor iedereen een verademing was. Maar momenteel is het weer flink zonnig en droog. Heerlijk weer om te wandelen en vooral ook om naar het strand te gaan. Tijdens onze trip vorige week naar Port Stanley was het 29 graden Celsius, maar bewolkt. Ook dan moet je je huid goed met zonnebrandolie insmeren, omdat de zon heel fel is en je dan ook flink kunt verbranden. Het strand van Port Stanley ligt aan Lake Erie en is ongeveer 45 minuten rijden vanuit Arva. Met een goed gevulde koelbox in de auto en de zwemkleding alvast aan zijn we op weg gegaan en hebben we heerlijk een middagje vertoefd aan het water. Druk was het op dat moment wel, maar geen files op de weg en plek genoeg op het strand waar we onze handdoeken konden uitspreiden. Wat een verschil met Nederland, waar je ‘s morgens al vroeg de auto in moet, wil je aan zee een leuk plekje kunnen bemachtigen om te kunnen zonnen. Om al niet te spreken van de drukte op de weg ernaar toe en het vinden van een parkeerplaats die niet al te ver van het strand ligt! Ben en Iris hebben zich prima vermaakt en zouden het liefst elke dag willen gaan zwemmen in de meren. Tot 7 september hebben ze nog vakantie, dus ze kunnen er nog even van genieten, voordat de scholen hier weer beginnen.

Koffers

‘Een goede buur is beter dan een verre vriend’ gold rondom de verhuizing ook voor ons. Bij Hans en Willemien konden we een paar dagen elke avond aanschuiven voor het avondeten. Voor heel veel hulp konden we bij hen terecht. Ben en Iris mochten logeren bij Chantal en Marc in Haalderen. Dat was voor hun dochter Fenne natuurlijk reuze gezellig! Hierdoor kon Cecile flink doorwerken om alles op tijd geregeld te hebben. Superbedankt allemaal! En wat neem je mee in je koffers als je gaat verhuizen naar een ander land, terwijl je inboedel vier weken later pas aankomt? Het was een hele uitdaging om zomerkleding (dat scheelt kilo’s), schoenen, de belangrijkste documenten, reisstekkers, en uiteraard drop, stroopwafels, chocolade en hagelslag in 3 koffers en 3 rugzakken te krijgen. Op woensdagavond om 22.45 uur was Cecile, na 5 keer herinpakken, eindelijk klaar en slaakte Hedy een diepe zucht. Nu nog al die koffers en tassen in de auto zien te krijgen! In Ede hebben we een paar uurtjes kunnen slapen om vervolgens om 4.00 uur alweer op te staan. Op donderdagochtend brachten Jan en Hedy ons om 5.00 uur naar Schiphol, omdat we om 6.30 uur al moesten inchecken. Met de slaap nog in de ogen werden we in de hal opgevangen door Tony en Monique, die ons ook kwamen uitzwaaien. Na alle formaliteiten bij de balie en wegen van de koffers (oepff), hadden we gelukkig nog tijd voor een bak Hollandse koffie! Heel even tijd om te zitten met z’n allen, voordat we echt de gate doorgingen……. Na 8 uur vliegen landden we veilig op vliegveld Pearson in Toronto. Barry stond ons al op te wachten in de hal. Fijn om als gezin weer bij elkaar te zijn! De rit naar Arva, een klein plaatsje grenzend aan London, duurde nauwelijks 2 uur en eindelijk konden Iris, Ben en Cecile het nieuwe huis zien. Nou, Barry had een goede keuze gemaakt; het huis is lekker ruim, veel bergruimte, een rustige straat. We zullen hier het aankomende jaar prima in gaan wonen!

Verhuizing

Dit jaar heeft onze verhuizing naar Canada plaatsgevonden. In deze blog lees je onze belevenissen vanaf het inpakken van onze inboedel en de reis van Amsterdam naar Toronto. Op 2 en 3 augustus stond ons huis in Bemmel letterlijk op z'n kop; al onze meubels en spullen werden door de verhuizers in verhuisdozen gedaan of letterlijk als een groot cadeau ingepakt. Alle dozen en meubels (ingepakt) stonden opgestapeld in de kamers en in de hal. Er leek geen einde aan te komen! En zou het wel allemaal in de container passen? De chauffeur die de zeecontainer kwam brengen had uit voorzorg de vrachtwagen op de Dijkstraat geparkeerd; zou het lukken om door het smalle deel van de Viermorgen te rijden? Cecile is uiteindelijk meegereden en heeft samen met de chauffeur kunnen constateren dat de vrachtwagen met gemak het huis kon bereiken. Op het einde van de middag op de laatste dag (3 augustus) werd 43 kubieke meters meubels door 6 verhuizers in een zeecontainer geladen; het huis was eindelijk leeg! Ben en Iris hebben ook nog in de vrachtwagen gezeten; wat zit je dan hoog! Na ondertekening van alle documenten werd de container verzegeld en om 16.25 uur reed de vrachtwagen de straat uit. Volgens schema komt de container op 28 augustus in Toronto aan. Ben en Iris zijn nog even door hun kamers gelopen, hebben nog 1 keer over het terras en door de tuin gehold. Cecile mocht de voordeur van huis afsluiten. We gaan op weg naar ons nieuwe huis in Canada!